Χτες είχα άδεια από τη δουλειά και όλα χώρεσαν στη μέρα μου: μαγείρεμα, πρόβα, έκθεση φωτογραφίας, συναυλία.

Σήμερα τα ‘φτυσα.

Πρόβα μετά τη δουλειά με ενδιάμεση στάση για μέτρημα και ζύγισμα.
Τα αποτελέσματα ήταν πιο ενθαρρυντικά από τη λιπομέτρηση της προηγούμενης εβδομάδας. Φαίνεται να έχω χάσει 2 κιλά.

Ακολουθούν τα γεύματα της ημέρας.

Το Σάββατο παίζω -σας το έχω πει- οπότε από χτες ξεκίνησαν οι πρόβες.

Πήγα στην πρόβα κατευθείαν μετά τη δουλειά. Κατά τις 9 το βράδυ πείνασα, κατά τις 10 το ξέχασα με τη μουσική -έχει αυτό το καλό-, γύρισα σπίτι κατά τις 11 και έφαγα τότε, για καλή μου τύχη βρήκα έτοιμα κοκκινιστά φασολάκια, ειδικά μαγειρεμένα σε low fat εκδοχή.

Παρακάτω τα γεύματα αναλυτικά:

Θα δείτε μια αλλαγή στο πρωινό – το έχω φτιάξει άλλη μία φορά – αφού μπήκα στην τρίτη εβδομάδα δικαιούμαι και άλλα πράγματα εκτός από φρούτα.

14η μέρα, πρωινό: βάφλα με ασπράδια αυγών και πίτουρο βρώμης με σιρόπι σφενδάμου.

Στο ενδιάμεσο φράουλες.

Μεσημεριανό είχα φέρει κινόα και συμπλήρωσα με ανάμεικτη σαλάτα.

Το απόγευμα κεράσια.

Ιδού και τα βραδινά φασολάκια.

Φουλ Σαββατοκύριακο: χτες Plissken, σήμερα πρόβα. Δούλεψε πολύ ταπεράκι, το οποίο βγάζω πλέον αναίσχυντα, για να μην πω με καμάρι. Μόνο θέμα: με μία μπύρα κι ένα ποτό χτες σήμερα ξύπνησα με χανγκόβερ – ενώ αν είχα φάει ένα βρώμικο θα το είχα γλυτώσει.

Σήμερα όλα πήγαν λιγουλάκι στραβά: ξύπνησα λίγο αργά, αντί να φάω πρωινό στο σπίτι το πήρα μαζί μου – έφαγα μόνο λίγες φράουλες,

δεν πρόλαβα να βράσω αρκετά τα (ξινό)μηλα, όταν τα δοκίμασα διαπίστωσα ότι ήταν άνοστα,

η σαλάτα που πήρα για μεσημεριανό δεν ήταν αρκετή, ούτε ικανοποιητική και μετά μ’ έπιασε μεγάλη πείνα.

Και μετά τη γιόγκα ήμουν πτώμα. Δεν κατάφερα να πάω να πλατσουρίσω τελευταία φορά στην πισίνα και το υδρομασάζ του Holmes, ήθελα μόνο να γυρίσω σπίτι, να φάω και να κοιμηθώ. Αν μη τι άλλο, η γιόγκα ήταν τρομερά χαλαρωτική, το βραδινό μου ήταν νόστιμο και χορταστικό και, απ ‘ότι φαίνεται θα κοιμηθώ σαν πουλάκι.

αφού δω αυτό, που φαίνεται πολύ ενδιάφερον, γιατί, απ’ ότι φαίνεται, δε βγαίνει δίαιτα άμα νιώθεις σαν τιμωρημένο κουτάβι.
http://www.youtube.com/watch?v=xAdqLB6bTuQ&feature=player_detailpage

Έβδομη μέρα της δίαιτας (την άρχισα Τρίτη για να σπάσω το κλισέ), εβδομηκοστή δεύτερη στην αντίστροφη μέτρηση για τη δημόσια εμφάνισή μου με μαγιώ (οποία φρίκη) και τα πράγματα έχουν αρχίσει να στρώνουν, από άποψη οργάνωσης.

Πρωινό το κλασσικό αχλάδι ποσέ με μπαχαρικά.

Είχα μαγειρέψει και ετοιμάσει το ταπεράκι μου από χτες, έφυγα από το σπίτι ξεχνώντας το και γύρισα σπί τι μου και , εν πάσει περιπτώσει, έφτασα στη δουλειά εγκαίρως για να το παίξω ότι ήμουν εκεί από νωρίς – πήρα το ασανσέρ ενώ η διπλανή μου παρήγγελνε καφέ στο bistrot (διότι δεν εχουμε κυλικείο, έχουμε μπιστρό, τρομάρα μας) και θρονιάστηκα στο γραφείο τρία λεπτά πριν ανέβει.

Δουλειά λοιπόν, μεσημεριανό στο τραπεζάκι της αυλής με τις συναδέλφους – μερικές φέρνουν κι αυτές τα ταπεράκια τους και μιας ήταν πολύ πιο διαιτητικό από το δικό μου – αλλά μερικές φορές καλύτερα να τρως παραπάνω για να μη λιμοκτονείς μετά.

Εμβόλιμος καφές (φρέντο εσπρέσσο μέτριος) , από τον οποίο πρόλαβα να πιω μόνο δύο δάχτυλα, μεγάλη αμαρτία σύμφωνα με τη διαιτολόγο που είχα συμβουλευτεί προ διετίας, διότι προκαλεί καθόδευση στις τροφές – τις μετακινεί βίαια προς το έντερο χωρίς να προλάβουν να απορροφηθούν.

Τέλος πάντων, μετά τη δουλειά πήγα πάλι στο κυριλέ γυμναστήριο για να χαρώ για προτελευταία μέρα την πισίνα. Έκανα πάλι aqua power, δεν ήταν τόσο ωραίο πρόγραμμα όσο την προηγούμενη φορά αλλά μου δημιούργησε το ίδιο ευφορικό εφέ – είμαι πλάσμα του νερού τελικά, μετά σάουνα, υδρομασάζ, χαμάμ, the works!
Επστρέφοντας σπίτι, πέρασα από το κλασσικό μανάβικο της Μαβίλη που μένει ανοιχτό ως τις 10+ και πήρα ξινόμηλα (για το μπρέκφαστ) και κωλόχαρτο, που μας είχε τελειώσει.

Το δείπνο ήταν από το πακέτο βοηθείας Πρεβέζης: εξαιρετικό μαρούλι με ασορτί κρεμμυδάκια και άνιθο, αυγουλάκι από κοτούλα αλανιάρα και προσούτο από το Φριουλ της Βόρειας Ιταλίας, αυτό το τελευταίο ευγενική χορηγεία της συναδέλφου. Δεν είναι στη δίαιτα, αλλά επιβαλλόταν να κάνω τη γκουρμεδιά μου. Μια φετούλα μόνο.